ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

1.    Να κλιθούν και στους 2 αριθμούς τα ουσιαστικά: fili, Aeneae, deo, spes, scopulum, corpus, domus, loci, fonti, magistratui, castrorum, vim, milites, maria, pater.

2.    Να γραφεί η γενική ενικού αρσενικού και η αιτιατική πληθυντικού θηλυκού των αντωνυμιών:quis, nihil, heac, utrum, is, ego, illud, iste,ipsa, vester.

3.    Να γίνει παραθετική αντικατάσταση στη αιτιατική πληθυντικού του θηλυκού γένους καθώς και να αντικατασταθούν παραθετικά και τα παραγόμενα, εξ αυτών των επιθέτων, επιρρήματα: pavidus, tristis, liberalis, similes,magnus, posterus, infestus, parvus, gravis, malus.

4.    Ποιο συντακτικό φαινόμενο στα Λατινικά ονομάζεται «λατινισμός»;

5.     Πως εκφέρεται ο σκοπός και η σύγκριση στα Λατινικά;

6.    Πως εκφέρεται το ποιητικό αίτιο;

7.     Ποια η εκφορά εσωτερικού του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου;

8.    Πως δηλώνεται η απαγόρευση;

9.    Πως εκφέρεται η αυτοπάθεια;

10.      Πως δηλώνεται η καταγωγή; Τι είναι η αλληλοπάθεια;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1.    filius    filii              Aeneas        deus         dei-dii-di

filii-i     filiorum       Aeneae      dei              deorum-deum

filio      filiis            Aeneae      deo             deis-diis-dis

filium   filios           Aenean      deum          deos

fili        filii              Aenea        dive-deus   dei-dii-di

filio      filiis            Aenea         deo            deis-diis-dis

spes    spes     scopulus    scopuli            corpus   corpora

spei       —       scopuli       scopulorum    corporis  corporum

spei       —       scopulo      scopulis          corpori   corporibus

spem   spes     scopulum   scopulos         corpus   corpora

spes    spes     scopule      scopuli            corpus   corpora

spes      —       scopulo      scopulis          corpore  corporibus

domus             domus                         locus    loci+loca(τόποι)

domus-domi    domuum-domorum     loci        locorum

domui              domibus                      loco       locis

domum            domos                         locum    locos+loca

domus             domus                         loce       loci+loca

domo               domibus                      loco       locis

fons       fontes         magistratus    magistratus

fontis     fontium       magistratus    magistratuum

fonti       fontibus      magistratui     magistratibus

fontem   fontes         magistratum  magistratus

fons       fontes         magistratus    magistratus

fonte      fontibus      magistratu      magistratibus

castrum(φρούριο) castra(στρατόπεδο)   vis   vires   

castri                     castrorum                   —   virium

castro                    castris                         —   viribus

castrum                 castra                         vim  vires

castrum                 castra                          —   vires

castro                    castris                          vi    viribus

miles         milites        mare   maria           pater       patres

militis        militum       maris   marium        patris      patrum

militi          militibus     mari     maribus       patri        patribus

militem      milites        mare    maria          patrem    patres

miles         milites        mare    maria          pater       patres

milite         militibus      mari    maribus       patre       patribus

2.     

Γενική Ενικού Αρσενικού Γένους	Αιτιατική Πληθυντικού Θηλυκού Γένους
cuius	quas
nulius	nullas
huius	has
utrius	utras
eius	eas
mei	nos
illius	illas
istius	istas
ipsius	ipsas
vestri	vestras

3.     

ΘΕΤΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ	ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ	ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ
pavidas	pavidiores	pavidissimas
pavide	pavidius	pavidissime
tristes	tristiores	tristissimas
triste	tristius	tristissime
liberales	liberaliores	liberalissimas
liberaliter	liberealius	liberalissime
similes	similiores	simillimas
similiter	similius	simillime
magnas	maiores	maximas
magnopere	maius	maxime
posteras	posteriores	postremas+postumas
postea	posterius	postremum+postremo
infestas	infestiores	infestissimas
infeste	infestius	infestissime
parvas	minores	minimas
non multum+paulum	minus	minime
graves	graviores	gravissimas
graviter	gravius	gravissime
malas	peiores	pessimas
male	peius	pessime

4.    ΛΑΤΙΝΙΣΜΟΣ είναι το συντακτικό εκείνο φαινόμενο κατά το οποίο μια χρονική πρόταση εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο dum αλλά εκφέρεται με οριστική ιστορικού ενεστώτα. Τότε η χρονική αυτή πρόταση δηλώνει μια συνεχιζόμενη πράξη, που στη διάρκεια της οποίας λαμβάνει χώρα και μια άλλη πράξη. Αυτή η ταυτόχρονη πράξη δηλώνεται με την κύρια πρόταση.

5.     

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ στα λατινικά εκφράζεται με δύο τρόπους :

1.    ΑΠΛΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ: στην απλή σύγκριση υπάρχουν δύο όροι σύγκρισης (α΄και β΄όρος). Ο δεύτερος όρος σύγκρισης εκφέρεται ή quam + πτώση του πρώτου όρου σύγκρισης ή με απλή αφαιρετική.

2.    ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ:στην απόλυτη σύγκριση δεν υπάρχει δεύτερος όρος σύγκρισης αλλά υπάρχει κάποιο επίθετο συγκριτικού βαθμού και κάποιο επίρρημα (συνήθως το: multo ή paulo) που ενισχύει την έννοια του συγκριτικού επιθέτου π.χ. multo minor erat Accius=Ο Άκκιος ήταν κάπως νεώτερος. Τα επιρρήματα αυτά μεταφράζονται με το «κάπως» ή το «μάλλον».

Ο ΣΚΟΠΟΣ στα λατινικά εκφέρεται με:

·        Αιτιατική γερουνδίου εμπρόθετη (ad, in +αιτιατική γερουνδίου)

·        Δοτική γερουνδίου με επίθετα καταλληλότητας( aptus, idoneus, utilis)

·        Αιτιατική σουπίνο με ρήματα κίνησης(eo, venio, mitto)

·        Γενική γερουνδίου εμπρόθετη( causa, gratia)

6.     

Το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ εκφράζεται με δύο τρόπους :

§        Όταν αναφερόμαστε σε άψυχα αντικείμενα το ποιητικό αίτιο εκφέρεται με απλή αφαιρετική.

§        Όταν αναφερόμαστε σε έμψυχα τότε το ποιητικό αίτιο εκφράζεται με a(b) + αφαιρετική.

7.     Το ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟεκφέρεται εμπρόθετα με ob,per, propter+αιτιατική.

Το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟμπορεί να εκφραστεί με:

·  απλή αφαιρετική σε ρήματα και επίθετα που δηλώνουν ψυχικό πάθος.

·  γενική της αιτίας.

·  αιτιατική ουδετέρου αντωνυμίας.

·  εμπρόθετα με: prae+αιτιατική, ex+αφαιρετική, causa ή gratia+γενική.

8.     

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ  στα λατινικά εκφράζεται με δύο τρόπους :

o       Noli/nolite +απαρέμφατο ενεστώτα π.χ. noli spectare.

o       Ne/ numquam/nemo + υποτακτική παρακειμένου π.χ. ne spectaveris.

9.    Στα Λατινικά δεν υπάρχει αυτοπαθής αντωνυμία. Έτσι, η ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΑ δηλώνεται με:

·        τις πλάγιες πτώσεις της προσωπικής αντωνυμίας του α΄ και β΄ προσώπου.

·        την κτητική αντωνυμία: suus-a-um.

·        την αιτιατική ενικού και πληθυντικού αριθμού της προσωπικής αντωνυμίας γ΄ προσώπου (se).

10.     Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ στα Λατινικά εκφράζεται με:

§        απλή αφαιρετική.

§        ex+αφαιρετική (άμεση καταγωγή).

§        ab+ αφαιρετική (έμμεση καταγωγή).

Η ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΕΙΑ , ΕΠΕΙΔΉ ΣΤΑ Λατινικά λείπει η αλληλοπαθής αντωνυμία, εκφράζεται με τις φράσεις: inter nos, inter vos, inter se +τα τρία πρόσωπα του πληθυντικού του ρήματοςÞ inter nos amamus, inter vos amatis, inter se amant.

ΠΑΠΟΥΛΙΔΟΥ ΣΤΕΛΛΑ

ΚΛΑΣΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ